Het moderne potlood, zoals we het vandaag de dag kennen, stamt uit 1794 en is bedacht door Nicalos-Jacques Conté. Het idee lijkt simpel, wat hout, wat ‘lood’ en een gummetje, en je hebt een potlood. Maar is het eigenlijk wel zo simpel?
Als we het potlood ontleden en letterlijk beginnen bij de kern, zien we een vulling van broos en kwetsbaar materiaal. Ooit was deze kern van lood, maar tegenwoordig bestaat het uit twee eenvoudige ingrediënten: klei en grafiet. De klei wordt voornamelijk gewonnen in Duitsland en Turkije, terwijl het grafiet weer voornamelijk uit China en Brazilië komt. Om kleuren toe te voegen, worden ertsen verpulverd uit landen zoals Frankrijk, Italië, Afghanistan, Cyprus, de Verenigde Staten en Japan. Het hout komt veelal uit Brazilië, Indonesië en Rusland. De gum boven op het potlood? Die komt uit Thailand, Maleisië en de VS. Daarnaast is er ook metaal nodig om de gom aan het potlood te bevestigen, wat afkomstig is uit China en Japan. Dit zijn dan alleen nog maar de losse onderdelen van het ‘simpele’ potlood. Halffabricaten, eindassemblage, verven, verpakken, het zijn allemaal op zichzelf staande kunstvormen.
Softwareontwikkeling en de les van het potlood
Als we nu terugkeren naar de ontwikkeling van applicaties, dan zien we meteen een groot verschil met de maak-industrie, veroorzaakt door isolatie. Hoewel ontwikkelteams in traditionele softwareontwikkeling vaak groot zijn, richten ze zich op de primaire taak: het ontwikkelen van één applicatie ter ondersteuning van het bedrijf. Deze focus zorgt voor hoge kwaliteit, maar met de opkomst van low-code platforms zien we een verschuiving van dit klassieke model. De Database Administrator (DBA) is door low code tools geen aparte rol meer. Beheer van rechten, rollen, en andere zaken die de DBA van oudsher deed, zijn nu geïntegreerd in de gebruikersinterface van het platform. Het model en de relaties van data kunnen eenvoudig door een ontwikkelaar gemaakt worden en in source-control* gestoken worden. Een backend-engineer die zich uitsluitend op de achterkant richt, is ook niet meer nodig. Ontwikkelaars werken vaak zowel aan de voor- als achterkant van het systeem. Rollen worden steeds meer fluïde en losgelaten, wat software alleen maar ten goede komt.
*Source-control, wat is het?
Source-control, ook wel bekend als “versie controle”, is een systeem dat wijzigingen in bestanden en broncode bijhoudt, waardoor teams kunnen samenwerken, wijzigingen kunnen beheren en indien nodig eerdere versies kunnen herstellen.
Een frisse blik als de motor van innovatie
Laten we weer teruggaan naar ons mooie potlood. Juist de mensen die niet direct betrokken zijn bij het proces, brengen vaak de beste innovaties. Stel je staat op een ladder, 3 meter boven de grond, en je moet een dakspant aftekenen, zagen en bevestigen. Je tekent de balk af, legt je potlood neer op de al bevestigde balk naast je en pardoes begint het potlood te rollen. Zo ontstond het timmermanspotlood: een breed, plat potlood dat niet kan rollen. Of wat te denken van Dermatografische potloden? Medici in de cosmetische en medische industrie moeten precies weten waar ze iets moeten uitvoeren. Voordat ze met een scalpel aan de slag gaan, is het handig om een paar hulplijnen te tekenen. Potlood die op huid schrijft en zo ondersteunt bij operaties, dit is innovatie die alleen mogelijk zijn dankzij kennis van buiten het systeem.
En dat is precies waar veel softwareontwikkeling misgaat en slechts enkele projecten slagen. Een projectmanager en product owner die samen de richting van een product bepalen, is een dooddoener voor het succes, want wat weet een product owner nou van timmeren, opereren, schilderen of kalligraferen? Wil je echt software maken die mensen raakt, ondersteunt, begeleidt en blij maakt, dan moet je ervaringsdeskundigen betrekken. Deze rol past perfect in de mengelmoes van het low-code team.
“Een belangrijk aspect van het project was de betrokkenheid van de key users vanaf het begin. Zij waren verantwoordelijk voor het opstellen van de user stories, namen deel aan het testen, en doorliepen value stream voor value stream in het hele proces. Deze nauwe betrokkenheid bleek cruciaal voor het succes van het project. Hun kennis en betrokkenheid zorgden ervoor dat het project succesvol werd afgerond.”
Saskia Smeele, CIO bij Sdu
De volgende keer dat je een potlood of pen oppakt, of zelfs de applicatie opent waarin je je e-mails leest, neem het niet voor lief. Bedank de doener die misschien niets van het proces weet, maar wel het gebruik ervan heeft gestuurd.